Aryka Połodniowa
Bardzo znany w Ameryce Południowej jest Ignacy Domeyko (1802 - 1889) - geolog, inżynier górniczy, mineralog, pedagog, filomata i przyjaciel Mickiewicza, uczestnik powstania listopadowego na Litwie. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim. Jako aktywny uczestnik powstania musiał emigrować z ojczyzny. We Francji zdobył wykształcenie górnicze, a w 1838 roku udał się do Chile. Prowadził badania geologiczne w Andach, wydał wiele podręczników geologicznych, przygotował pierwszą mapę geologiczną Chile. Domeyko stworzył naukowe podstawy do eksploatacji surowców mineralnych. W końcu został rektorem uniwersytetu w Santiago i honorowym obywatelem Chile. Jego imieniem nazwano m.in.: pasmo wulkaniczne w północnej części Chile - Cordillera de Domeyko, minerał - domeykit, amonit - Amonites Domeykanus, małż - Nautilus Domeykus, miasteczko i wiele ulic.
W Gujanie i Peru przebywał Konstanty Jelski. Pracował we francuskim szpitalu jako aptekarz. Od 1868 roku zajął się zbieraniem fauny z Ameryki Południowej. Od połowy lat 70. XIX wieku pełnił funkcję kustosza Muzeum Raimondiego w stolicy Peru, a od 1880 roku kustosza Muzeum Akademii Umiejętności w Krakowie.
W latach 1875 - 1881 badaniem fauny peruwiańskiej pasjonował się Jan Sztolcman. Badał wybrzeże oraz źródła rzeki Amazonki. W 1882 roku wraz z Siemiradzkim udał się do Ekwadoru, a następnie do Sudanu i Egiptu. Wśród wielu okazów które opisywał w swoich dziełach było wiele dotychczas zupełnie nieznanych lub poznanych bardzo słabo.
Przez ponad 10 lat swoje okazy kolekcjonował Jan Kalnowski, któremu udało się zgromadzić aż 495 gatunków ptaków z Ameryki Południowej. Wszystkie zbiory przekazał Muzeum Warszawskiemu.
Trzech podróży do Brazylii (1910, 1913, 1921) podjął się ornitolog Tadeusz Chrostowski, któremu w ostatniej z wypraw towarzyszyli Jaczewski i Borecki. W kolejnych latach badań podejmowali się: Tenenbaum w 1923 roku po okazy zoologiczne w okolice Parany; Michalina Issakowa w 1926 roku po okazy owadów egzotycznych, których zebrała ok. 15 tysięcy; Roszkowski i Nasta w 1933 po okazy morskiej, rzecznej i lądowej fauny.
Podróżnikiem był także Arkady Fiedler, znany przede wszystkim z reportażu o polskich lotnikach. Od 1927 roku odbył wiele wypraw do krajów Afryki, Ameryki Północnej i Ameryki Południowej, w trakcie których gromadził okazy ornitologiczne, a także podpatrywał zachowania zwierząt. Jest autorem licznych reportaży i powieści podróżniczych np. "Ryby śpiewają w Ukajali" i "Kanada pachnąca żywicą".